۱)«وارن توماس» در این تحقیق یک دوز از داروی توهم زای ((LSD)) را به یک فیل تزریق کرد. این دوز LSD سه هزار برابر قویتر و بیشتر از حد نرمال بود و مدیر این باغ وحش این آزمایش را برای مشاهده واکنش فیل ها به این داروی خطرناک انجام داد. در این آزمایش حیوان بیچاره در کمتر از چند دقیقه جان سپرد و این محقق! در گزارش تحقیقات خود نوشت: فیل ها به LSD بسیار حساس هستند.
۲) همچنین در سال ۱۹۵۹ یک جراح اهل شوروی با عنوان «ولادیمیر دمیخوف» با پیوند سر یک توله سگ کوچک به بدن یک سگ گله آلمانی بزرگسال توانست یک سگ دو سر ایجاد کند. این موجود عجیب پیوندی پس از ۶ روز در اثر رد پیوند بافت درگذشت، اما این تحقیق توانست راهی بسوی اولین پیوند قلب بگشاید. درهر حال این جراح روس دست از تلاش های خود برنداشت و این آزمایش را در مدت ۱۵ سال ۱۹ بار تکرار کرد و اگرچه هرگز به نتایج دلخواه دست نیافت، اما توانست طول عمر حیوانات دو سر خود را تا یک ماه حفظ کند.
۳) همچنین در سال ۱۹۶۰ در کالیفرنیا نیز تحقیقات عجیبی برای تشخیص میزان استرس های مخرب توانایی های ادراکی انسان انجام شد. دراین آزمایش ۱۰ سرباز سوار هواپیمایی شدند که به آنها گفته شده بود برای انجام تمرینات نظامی روزمره پرواز می کند. اما در ارتفاع پنج هزار پایی هواپیما ارتفاع خود را کم کرد و خلبان اعلام کرد که سربازان خود را آماده قرارگیری در وضعیت بحران کنند. درحالیکه سربازان را ترس و وحشت احاطه کرده بود، یک ناظر از آنها خواست که رضایت نامه ای را تکمیل کنند که نشان می داد ارتش تعهدی در موارد بروز حوادث ندارد و همچنین به آنها گفته شد که بیشترین اشتباهاتی را که ممکن است در موقعیت وحشت بروز دهد، روی ساک ضدوحشت بنویسند.
بنابراین سربازان در چند دقیقه فهمیدند که همه چیز تمام می شود و دچار یک استرس بی نهایت احساسی شدند و نتوانستند به این دستورات عمل کنند. این آزمایش یکبار دیگر روی گروهی از داوطلبان بی اطلاع انجام شد، چراکه یکی از سربازانی که در ماموریت اول شرکت کرده بود، توانسته بود روی یکی از ساک های ضدوحشت یک پیام اخطار زودهنگام بنویسد.
۴) منع کردن افراد از خندیدن در زمانی که نخندیدن برای آنها غیرممکن است. این آزمایش را یک روانشناس به نام «کلارنس یوبا» در دهه ۳۰ روی همسر و فرزندانش انجام داد. نتیجه: نخندیدن در موقعیت های خنده دار غیرممکن است.
۵) یادگیری در حال خواب ممکن است. این آزمایش را یک روانشناس آمریکایی به نام «لارنس لی شان» در سال ۱۹۴۲ انجام داد. این روانشناس خود را در اتاقی حبس کرد که گروهی از پسرهای کم سن در آن خوابیده بودند. تمام پسرها عادت ناخن جویدن داشتند و این دانشمند درحالی که آنها خواب بودند مرتب این جمله را تکرار می کرد: «ناخن های من بطرز وحشتناکی تلخ هستند.» درپایان این آزمایش ۴۰ درصد از کودکان عادت بد خود را کنار گذاشتند. نتیجه: درحال خواب هم می توان یاد گرفت.
۶) افرادی هستند که می توانند در هر موقعیتی بخوابند! این آزمایش را یان اوسوالد از دانشگاه ادیمبرا انجام داد. این دانشمند در سال ۱۹۶۰ از سه داوطلب خواست که چشم های خود را با چسب نواری بازنگه دارند و برای آنها انواع آسیب های ممکن را تجویز کرد که شامل روشن کردن ناگهانی چراغ ها، شوک الکتریکی و موسیقی با صدای بسیار بلند می شد. نتیجه: هر سه نفر در دوره آزمایش به مدت ۱۲ دقیقه با چشم های باز خوابیدند.
۷) نفرت تنها یک چهره ندارد. این آزمایش را پروفسور "کارنری لندیز" از دانشگاه مینه سوتا در سال ۱۹۲۴ انجام داد. این دانشمند برای گروهی از داوطلبان تجویز کرد که بخار آمونیاک استنشاق کنند، موسیقی جاز گوش کنند، عکس های غیراخلاقی نگاه کنند و یک سطل پر از قورباغه را روی دست نگه دارند. نتیجه: پیداکردن تنها یک بیان مشترک برای ابراز انزجار از تمام این موارد، غیرممکن است.
۸) حصول اطمینان از اینکه تب زرد مسری نیست. دکتر "استابینز فیرث" تصمیم گرفت این آزمایش را روی خود انجام دهد. بنابراین استفراغ بیماران مبتلا به تب زرد را خورد و روی زخم های باز بیماران دست کشید. نتیجه: پزشک بیمار نشد، اما نه به خاطر اینکه بیماری مسری نیست، بلکه به این دلیل که بعدها کشف شد تب زرد از یک پشه به انسان منتقل می شود.
۹) در دهه ۳۰ پروفسور «رابرت کورنیش» از دانشگاه برکلی تلاش کرد زندگی را به تعدادی سگ مرده که در اثر جذام مرده بودند، بازگرداند. درحالی که آنها را به بالا و پایین تکان می داد و به آنها آدرنالین و داروهای ضدلختگی تزریق می کرد. نتیجه: برخی از این سگ های اهلی به زندگی بازگشتند اما بینایی خود را از دست داده و به مغز آنها به شدت آسیب رسیده بود. این سگ ها چند ماه زنده ماندند.
۱۰) بوقلمون های نر در فصل جفت گیری چه رفتاری از خود بروز می دهند؟ این سوال را «مارتین شین» و «ادگار هیل» از دانشگاه «پنسیلوانیا» در دهه ۶۰ پاسخ دادند. این دانشمندان کشف کردند که فرایند رفتاری جفت گیری این حیوانات چندان هم پیچیده نیست. نتیجه: برای به هیجان آوردن بوقلمون های نر فقط کافی است یک تکه چوب که بوی بوقلمون ماده را می دهد در مسیر حرکت آنها قرار داد.